Vandaag neem ik jullie mee naar een bijzondere plek vol mystiek en oudheid. Op slechts 30 minuten rijden van Vista sull'oliveto vinden we het plaatsje Chia in het Laziaanse Tuscia. We maken een reis in een ververleden tijd.
Neolithicum De mist verlaat langzaam de vallei om plaats te maken voor de bossen. Sleutelbloemen en gele krokussen kondigen de lente aan. We lopen langs een oude Romeinse weg, waar enkele stenen van de oude bestrating, nog steeds weerstand bieden aan de tand des tijds, verbonden met een haven aan de Tiber hier niet ver hier vandaan. De tractoren die hout meevoeren vanuit het bos naar de bewoonde wereld, hebben er een moeras gemaakt. Maar de stenen blijven op hun plaats, alsof ze deze laatste uitdaging wilden winnen. De bossen rondom openen zich voor de stralen van de zon en het gezang van vogels. We zijn in het landschap van Tuscia in het plaatsje Chia.
Bij het verlaten van het kleine plein van Chia komen we op het pad van de "Nitracco", erkend als een park. De naam is wellicht afgeleid van het hinniken van de paarden. De vallei wordt al bewoond sinds het neolithicum en we gaan de verschillende getuigenissen ontdekken die de route ons biedt.
Hennepteelt Tijdens de teelt van hennep en vlas beleefde de vallei zijn maximale ontwikkeling dankzij de talrijke bronnen en beekjes die hem als aderen tot leven hebben gebracht. Tot de jaren zeventig brachten deze gewassen een beetje welzijn in de slechte toestand van de inwoners, daarna waren ze niet langer winstgevend en werden ze verlaten. Geleidelijk aan zijn alle kleine percelen verlaten en heeft het bos ze langzaamaan teruggenomen om de duizend verhalen van mannen die er hebben gewoond, te verbergen.
Nadat de eigenaren van de verlaten percelen en landgoederen toestemming verleende om ze op te ruimen, is er een begin gemaakt met het aanleggen van paden die zich als spinnenwebben door het bos verweven. Het eerste artefact dat we zien als we de vallei binnenkomen, is een oude oven voor het drogen van fruit, gedeeltelijk ingestort maar het onthult dat er hier fruitbomen stonden. Een van de dingen die deze vallei tot leven bracht. Als je naar beneden gaat, kun je delen van keermuren ontdekken met zijn perfect bewerkte en in elkaar grijpende rotsblokken, die tot voor kort bedekt waren met aarde. We zien ook talloze holtes /tanks voor het verwerken van hennep waarbij je meteen begrijpt hoe moeilijk het leven hier moet zijn geweest.
Op de terugweg komen we langs een ander mooi punt. Via een pad met kleine bochten komen we aan bij waar vermoedelijk een kerkje stond van waaruit je een adembenemend uitzicht hebt op Chia. Dankzij het werk wat vele vrijwilligers hebben verricht is ook deze ruïne aan het licht bracht en hebben zij de verborgen schatten van Tuscia aan het licht gebracht. Uniekheid in dit territorium.
Dit is een van de pareltjes die Tuscia verbergt, en die jij kunt gaan bekijken. Het is een van de wandelingen die je kunt maken- met of zonder Heleen die als gids met je mee kan gaan.
Dompel jezelf onder in deze indrukwekkende en sprookjesachtige omgeving vol van geschiedenis.
Comments