Orvieto

Orvieto

Afstand vanuit Poggiolo 45 min

Deze verplichte stopplaats is schitterend gelegen op een rots van tufsteen. De stad wordt al sinds de ijzertijd bewoond. De Etrusken bouwde er in de 7de tot 3 eeuw v. Chr. Hun heilige stad Velzna, lag deels ondergronds. De ondergrondse stad telt minstens 1240 grotten waarvan 440 ontdekt zijn. In de underground zie je bronnen, werkplaatsen, duiventillen, waterputten en olijfolieperserijen, mijnen voor tufsteen waarmee de huizen bovengronds gebouwd werden. In de grotten heerste een contante temperatuur, ideaal om olijfolie te bewaren. Duiven werden gehouden ten tijde van schaarste. Het was hun levende voorraad. In onbruik geraakte waterputten werden als afvalputten gebruikt. Paus Clementis VII zag Orvieto ook als een veilig toevluchtsoord terwijl het in Rome rommelde. Hij was ook de opdrachtgever voor de bouw van de Pozzo san Patrizio. Om een volledig beeld te krijgen van de stad kun je een wandeling maken langs de stadsmuren en de verschillende stadspoorten. De plaatselijke bevolking is niet alleen trots op hun typische witte wijn, de Orvieto Classico, maar ook op hun "Duomo".

Orvieto. Een stad die je gezien moet hebben. Er is zoveel te zien en te beleven dat je er zeker een dag voor uit moet trekken. Tip: Bewaar je entree kaartje want deze geeft korting bij andere bezienswaardigheden. Onderaan deze pagina vind je ook een online stadswandeling die je kunt downloaden.

In Orvieto zijn vele monumenten en musea. De hoogtepunten zijn wel de Duomo en de san Brizio kapel, Underground, pozzo di san Patrizio, pozzo della cava.

Duomo open van 7.30-18.30. De kapel is geopend van 9.30 tot 19.00 u. Entree ongeveer € 5.00

De dom is een ware parel van Italiaanse gotiek, met een erg imposante voorgevel. De samensmelting van de mozaïeken, het roosvenster en de bas-reliëfs is dankzij de prachtige kleuren een dankbaar doelwit van de fotograaf. Dit opmerkelijk bouwproject hebben we te danken aan Lorenzo Maitani uit Siena.

Binnen is de “capella di San Brizio” te bewonderen waar je fresco’s ziet die de einde der tijden en de antichrist op een prachtige manier weergeven. De donkere middeleeuwen en het laatste oordeel zijn hier tot leven gebracht door de fresco’s van Luca Signorelli. (1500) Alle details over de fresco's lees je verderop.

Torre del moro

De hoofdstraat van Orvieto is de Corso Cavour, die van de ene naar de andere kant loopt. Op de hoek tegenover de Via del Duomo staat de 42 m hoge "Torre del Moro".

Teatro Mancinelli, via corso cavour 122. Je kunt dit prachtige theater bezoeken. De ingang is in de Illy koffiebar.

Palazzo Faina en palazzo Solino

Dit paleis ligt recht tegenover de Dom en herbergt een Etruskisch museum dat echt de moeite waard is. Palazzo Soliano is een 13de eeuws paleis dat is opgetrokken uit tufsteen.

Piazza del Popolo

Dit is het grootste plein van Orvieto. Het wordt gedomineerd door het Palazzo del Capitano del Popolo. Het is een mooi gebouw in Romaans-gotische stijl met een majestueuze buitentrap. Bovendien is het bekleed met tufsteen. Nu doet het dienst als congrescentrum. Elke donderdag- en zaterdagmorgen is hier markt.

San Giovenale gebouwd in 1000 Een van de belangrijkste voorbeelden van Romaans gotische kunst met binnen fresco’s uit de Orvitaanse school (1200)

San Lorenzo Arari

Deze kerk uit de 13de eeuw heeft in vroegere tijden ergens anders gestaan. De minderbroeders uit het klooster van Sint-Franciscus kregen het namelijk op de zenuwen van het klokkengelui en zij verkregen van de toenmalige kerkelijke overheid toestemming om de kerk af te breken en elders op te bouwen. En zo geschied.

Piazza della Repubblica

Ooit stond hier het Forum Romanum en nog daarvoor, een Etruskisch bouwwerk. Nu vind je er het Palazzo Comunale, een imposant bouwwerk uit de 13de eeuw, dat verbouwd werd in de 16de eeuw. In de kelder vind je resten van een basiliek uit de 6de eeuw en van een Romeinse tempel.

Pozzo di San Patrizio. Je kunt de put bezichtigen. Voor zo'n € 5.00 p. p kun je 248 treden en 54 meter diep dalen en weer opstijgen. Langs de Viale Sangallo, een met bomen omzoomde laan, wandel je naar de Pozzo di San Patrizio. Deze 60 meter diepe waterput werd gegraven op verzoek van Clemens VII. Hij moest de stad verzekeren van water in geval van een beleg. Hij werd genoemd naar Sint-Patrick, omdat hij deed denken aan de kloof die gaapte in de grot waarin de Ierse heilige zich had teruggetrokken om te bidden.

Pozzo della Cava Een andere pozzo die zeker een bezioekje waard is is de Pozzo della Cava in de Via della cava 28 van 9.00 tot 20.00 u Maandag gesloten. Entree zo'n € 3.00

Etruskische graven Necropolis van de Crocifisso del Tufo, Via Volsinia

De Necropoli del Crocefisso del Tufo- dankt zijn naam aan de crucifix insnijding op de tufstenen. Ontdekt in de 19e eeuw. Het vertegenwoordigt het buitengewone bewijs van Etruskische geschiedenis en hun cultuur. Het bezoeken van deze opgravind is essentieel en complementair aan het bezoeken aan het Nationaal Archeologisch Museum en het Claudio Faina Museum in Orvieto, dat een groot aantal vondsten bewaart, vooral de rijke keramische goederen. De Necropolis werd gebruikt vanaf de 8e tot de 3e eeuw v. Chr. De lay-out van de necropolis bestaat uit gegroepeerd blokken - dateert uit de 6e en 5e eeuw v. Chr. Op de kavels, gescheiden door orthogonale kruisende wegen, vind je de tombes van de kubieke soort - "een dado" zoals dobbelstenen - volgens een rigide dispositie die een sociale organisatie van een egalitaire soort weerspiegelt. Elk graf was gereserveerd voor 1 enkele familie, geïdentificeerd door de inscripties - en hun de naam werd gebeeldhouwd op de latei. In vele graven zijn luxe items teruggevonden die gekocht moeten zijn op Oost-Griekse markten. Dit vertoont de rijkdom van dit volk. Vele items zijn terug te vinden in het Nationaal Archeologisch Museum en in het Claudio Faina Museum in Orvieto

Necropolis van Cannicella, via delle segheria

Het archeologische gebied omvat de oudste Etruskische graven (sommigen hebben een datering die dateert uit de 7de eeuw v. Chr.) en heeft ook overblijfselen van een, in die tijd zeer belangrijk Etruskisch heiligdom. Het is ommuurd en je vind er opslagruimte en kanalen die het bloed afvoerde van de geofferde dieren, tijdens de religieuze offers. Tegenwoordig is het gebied niet gemakkelijk toegankelijk en kan het op verzoek worden bezocht met lokale gidsen. De belangrijkste vondst in dit gebied is het kleine beeldje "Venere di Cannicella", (tentoongesteld in het Faina-museum). Het is een interessante vondst want het komt rechtstreeks uit Griekenland (van het eiland Paro).

Op de splitsing van de strada dell'arcone en località Cappuccini, vind je de resten van een acquaduct.

Je kunt ook nog het Capucijnen klooster bezoeken die je vind op de verderop gelegen strada comunale corta stazione.

Tip: Voor een prachtig uitzicht op Orvieto kun je de SS71 nemen richting Trinità.

Orvieto Underground Ondergrondse wandeling van bijna 1 uur waarin 2500 jaar geschiedenis is te zien.

In de jaren 70 begonnen amateurspeleologen de ondergrond van Orvieto te verkennen.

Na een aardverschuiving werden meer dan 1200 ondergrondse holtes ontdekt; kunstmatige holtes, gegraven door de mens.

In de jaren 90 kwam er een uitgebreide studie van de holtes om de stabiliteit van de ondergrond te verifiëren. Orvieto staat op een uitloper van tufsteen en pozzolana (vulkanisch gesteente) op een heuvel die ver boven de vlakte uitsteekt.

Orvieto bevindt zich op een strategische positie, goed verdedigd en hooggelegen, maar met 1 probleem; schaarste aan water.

Bij een stad op een heuvel is het schaars, ondanks het feit dat er in de oudheid verschillende putten waren gebouwd, was de hoeveelheid water nog altijd beperkt in geval van beleg.

De eerste reservoirs en putten werden gegraven door de Etrusken (5e eeuw v. Chr.) in de oude stad Velzna. Dankzij deze putten weerstonden de Etrusken twee jaar lang de Romeinse belegering.

De Etruskische waterputten zijn herkenbaar omdat ze een breedte hebben van 80 x 120 cm met gaten in de wanden, de zogenaamde 'pedarole', oftewel de gaten voor de voeten, zodat de mensen in de put konden afdalen en zo putten konden graven van 30 meter diep om de bronnen te bereiken.

Er zijn ook middeleeuwse en renaissanceputten en opgravingen te vinden.

Evenals duiventillen voor het fokken van duiven want de duiven diende als voedsel.

Deze duiven boerderijen werden onderdrukt door de pauselijke orde in de renaissanceperiode. De openingen van deze duivenboerderijen lagen lager dan de bovengelegen stad. Maar de inwoners uit die tijd gooide hun afval in de kloof en de afvalbergen waren inmiddels zo hoog geworden dat de ze de uitgangen van de duivenboerderijen bereikt hadden. En zo werd de vijand in staat gesteld gemakkelijk toegang te krijgen tot de stad.

Daarom werden de ingangen van de duivenboerderijen gesloten, ommuurd en beveiligd met ijzeren hekken.

Ook zijn er putten (kokers) die werden gebruikt voor afval. Er zijn resten gevonden van voedsel en keramiek uit verschillende tijdperken.

Verder is er een oude olijfmolen ontdekt uit de middeleeuwen en opslagruimtes voor olijfolie. Het werd hier gebouwd omdat de koele temperatuur de verwerking en het behoud van olie vergemakkelijkte.

Het malen van de olijfolie gebeurde d.m.v. dierlijke kracht (ezels, ezels, paarden) Je vindt er ook de stallen en voerbakken.

Toen werd het een pozzolana-groeve. De rechtverkrijgende respecteerde echter de overeenkomsten met de gemeente niet, meer groef meer af dan was toegestaan. Er ontstonden veel te grote holtes die voor stabiliteitsproblemen zorgde. De gemeente heeft toen de werken opgeschort die de steengroeve confisqueren.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de ondergrond gebruikt als schuilkelder. Orvieto is gelukkig niet gebombardeerd.

Eten en drinken:

• Mezza Luna, Via Ripa Serancia 3. Hier wordt de lekkerste spaghetti alla carbonara geserveerd . Het is daarom aan te raden om direct bij aankomst in Orvieto een tafeltje te reserveren. Ook de Italianen eten hier graag en het zaakje is maar klein. Open van 12.00u tot 14.15u en ’s avonds.

• Trattoria da Carlo. Vicolo del popolo 1/9 Tel: 0763.343916 Biologisch eten. Umbrische kaart. Vriendelijk personeel.

• Zeppelin Via Garibaldi, 28 - 05018 Orvieto

• Wijnbar La Piazzetta, Largo Barzini 7. Goede wijnkaart en heerlijke gerechten.

• Beste ijs eet je bij Pasqualetti

• Enoteca Regionale van de regio Umbrië in het Palazzo del Gusto Bezoek de Enoteca Regionale van de regio Umbrië in het Palazzo del Gusto waar je met wijnen uit de regio kan kennismaken. Er zijn soms een rondleiding met een proeverij van 2 wijnen, in combinatie met een degustatie van regionale.

Omgeving Orvieto Geitenkaas kun je proeven en kopen bij Fattoria Il Secondo Altipiano. Een biologische geitenboerderij die heerlijke kazen maakt en waar mensen van heinde en ver komen om die te kopen. Hier wordt (h)eerlijke geitenkaas gemaakt en met name de yoghurt is niet te versmaden. De geiten worden na het melken verwent met klassieke muziek. De kazen zijn niet goedkoop. Je kunt zelfs lunchen (op afspraak) in de schuur en hun producten proeven. Loc. San Quirico 14 in Sugano di Orvieto

Civita bagnoregio

Mocht je na je bezoek aan Orvieto nog tijd en zin hebben, vervolg dan je je weg naar Civita Bagnoregio, de stervende stad met de brug. Je komt aan bij Civita. Daar rijdt je de stadspoort in. Het is een lintdorp en dit dorp rijdt je helemaal uit tot je niet meer verder kunt. Je bent nu in Civita bagnoregio. Parkeer je auto op het plein of volg de borden met de P. Je auto staat dan onder de loopbrug. Koop een kaartje en ga de stad bezoeken. Aanrader is een lunch bij La Alma. (dinsdag gesloten, en in voor en naseizoen alleen de weekenden open voor diner)

Wil je binnendoor naar Orvieto en onderweg nog andere steden aandoen? In onze online reisgids, die we speciaal hebben gemaakt voor onze gasten, staan 2 verschillende routes.

Heleen en Ed

B&B Countryhouse Vista sull'oliveto

Vocabolo acquavigna 3 Calvi dell'umbria fraz. Poggiolo

www.umbrievakantie.com

De Duomo van Orvieto in detail * )

De façade. Op de façade is er veel moois te zien. Er hebben zo’n twintig kunstenaars een bijdrage geleverd aan de voorgevel zoals die ons nu tegemoet schittert. We bekijken de mooiste stukken in detail.

Allereerst de bas-reliëfs die zijn gemaakt door Lorenzo Maitani, een kunstenaar die afkomstig was uit Siena. Hij toont zeer tot de verbeelding sprekende scènes van Het Laatste Oordeel, maar daarnaast zie je bijvoorbeeld ook de schepping, met Adam en Eva, maar ook taferelen uit het Nieuwe Testament, van de hand van onder andere Nino en Andrea Pisano.

Bewonder ook de rosone, het roosvenster, een werk van Andrea di Cione, die beter bekend is onder zijn bijnaam Orcagna. De mozaïeken rondom het venster zijn van de hand van Piero di Puccio, die hier Sant’Agostino, San Gregorio Magno, San Girolamo en Sant’Ambrogio afbeeldden. Vanuit de twaalf nissen (zes aan beide kanten van het venster) kijken twaalf profeten op je neer.

Nadat het roosvenster voltooid was, lagen de werkzaamheden lange tijd stil. Pas na een paar jaar werden de twaalf nissen boven het raam geplaatst. Ook dit is het werk van een kunstenaar uit Siena, Antonio Federighi. De beelden in de nissen, de twaalf apostelen, werden nog weer later geplaatst.

De mozaïeken.

De kleurrijke mozaïeken lijken vooral op een zonnige dag licht te geven. In het midden, hoog boven je, zie je allereerst de kroning van Maria.

Een verdieping lager schittert links een mozaïek met de bruiloft van Maria en rechts de opdracht van Maria in de tempel. Boven de ingangen van de kerk zie je links de doop van Christus, in het midden de hemelvaart van Maria en rechts de geboorte van Maria. Eromheen zie je de Annunciatie, de apostelen die in extase zijn vanwege Maria’s hemelvaart en Joachim en Anna.

Helaas zijn de mozaïeken die je nu ziet allemaal kopieën. Van de originelen is er weinig meer over, slechts één stuk mozaïek van de geboorte van Maria is bewaard gebleven. Het is niet te bewonderen in Orvieto zelf, je moet ervoor naar het Victoria and Albert Museum in Londen.

Bronzen beelden.

De vier bronzen beelden boven het portaal zijn van de hand van Lorenzo Maitani en zijn zoon Vitale. Ze staan symbool voor de vier evangelisten. Van links naar rechts zien we een engel (Mattheüs), een leeuw (Marcus), een adelaar (Johannes) en een stier (Lucas).

Ook de bronzen engelen die als het ware de gordijnen openen om het marmeren standbeeld van Madonna met Kind te laten zien, zijn van de hand van de Maitani’s. Het bronzen lam voor het roosvenster is echter van de hand van Matteo di Ugolino, een kunstenaar uit Bologna.

Binnen in de Duomo De Duomo van binnen bekijken is echt een must zeker omdat de Cappella di San Brizio echt een hoogtepunt is. Deze kapel bevat prachtige schilderingen die Het Laatste Oordeel verbeelden, geschilderd door Beato Angelico en Benozzo Gozzoli in 1447 en Luca Signorelli die het uiteindelijk af maakte. De Duomo is elke dag open van 9.30 en 18.00 uur (en van april tot en met september tot 19.00 uur). Op zondagochtend zijn er tal van Heilige Missen en kun je de kerk niet bezoeken. Entree is ongeveer € 3,00/ kinderen tot 6 jaar zijn gratis. Bewaar je entree kaartje, want die geeft weer korting als je ergens anders ook naar binnen wilt zoals bv de pozzo, underground.

De Kapel in detail

De frescocyclus begint (direct links van de ingang) met de preek van de Antichrist, oftewel de ultieme manifestatie van het kwaad in een menselijk wezen. Wie een snelle blik op de fresco werpt, denkt in eerste instantie Jezus te zien preken, maar als je beter kijkt zie je dat de duivel rechts achter hem in zijn oor fluistert en zijn armen beweegt, als ware de prediker een poppenkastpop.

In de menigte bevinden zich veel mensen die het laatste oordeel moeten vrezen, zoals een prostituee (voor de kijker links van de Antichrist, met een rode jurk en een blauwe omslagdoek). Helemaal links in de hoek zie je twee in het zwart geklede mannen, die alles van een afstandje bekijken. De man met baret is een zelfportret van Luca Signorelli, met direct achter hem Beato Angelico, die als eerste in de San Brizio-kapel aan het werk was gegaan.

De tweede scène, het Einde der Tijden, is geschilderd op de wand rondom de ingang. David en de Sybille Eritrea zien hoe het is gesteld met de mensheid en moeten constateren dat de dag van toorn (dies irae) onafwendbaar is.

De volgende scène, rechts van de ingang biedt een bijzonder perspectief op het leven na de dood. De doden wandelen niet door een hemelpoort, maar worstelen zich uit een witte onderlaag (wolken? ijs? klei?). Hun botten worden onder toeziend oog van twee grote engelen voorzien van spieren en huid.

Maar dan! Op het fresco boven het altaar wordt het menens. Hier wordt de scheiding gemaakt die een mens (althans in die tijd) zijn hele leven vreest. Hoog boven de overledenen toont Christus die het laatste oordeel moet vellen (waarbij de oplettende kijker heeft gezien dat dit een andere stijl is, namelijk die van Beato Angelico).

Links de gelukkigen, die naar het paradijs mogen. Rechts een zootje ongeregeld, wachtend op vagevuur en hel.

Bij het volgende fresco zijn we midden in de hel beland. Signorelli is er bijzonder goed in geslaagd een gruwelijke sfeer te schetsen. Volgens de overlevering zou zelfs de grote Michelangelo dit fresco tot in detail hebben bestudeerd, voordat hij op de wand van de Sixtijnse Kapel een eigen versie van Het Laatste Oordeel zou schilderen.

Let vooral ook op de bijzondere details, zoals de duivel die met een vrouw als prooi over het tafereel vliegt en wederom een zelfportret van Signorelli, nu als grijsblauwe duivel met een hoorn op zijn voorhoofd. Wat dat over de schilder zegt, zullen we helaas nooit te weten komen, alhoewel sommige verhalen doen vermoeden dat de blonde dame zijn geliefde was die ook met een ander het bed deelde en dus gestraft moest worden.

Gelukkig biedt het laatste fresco een beter vooruitzicht: de gelukkigen in het paradijs, omringd door engelen. Alhoewel het eruitziet of de paradijsbewoners zich lichtelijk vervelen, geven wij toch de voorkeur aan dit stukje paradijs.

+) tekst van Saskia Balmaekers/ ciao tutti