top of page

Blogs 

Foto van schrijverHeleen Sloots

In de voetsporen van Sint Francisus van Assisi

Bijgewerkt op: 21 jan. 2022

In de buurt van Stroncone, een middeleeuws dorp op een heuvel bedekt met olijfgaarden en angstvallig beschermd door de stevige kasteelmuren, is er een echte droomplek, ongeveer duizend meter boven zeeniveau. Het zijn I prati di Stroncone. Ze duiken op nadat je een weg met vele bochten en een een behoorlijke klim hebt gemaakt op de Monte Macchialunga.



Tussen hoge rotspartijen leid een pad je naar grote groene, uitgestrekte vlakten met weinig bomen. Hier is het heerlijk toeven en in elk jaargetijden bieden deze vlakten iets bijzonders. In april komen de wilde orchideeën tevoorschijn, in mei staat de berm volop in bloei en kleurt de vlaktes geel. In de zomer zorgen de vlakten voor verkoeling door de hoge ligging en kun je al liggend in het gras genieten van de vergezichten. In de winter is het er ijzig koud en veranderen de waterplassen in ijsvlakten.


Wij maken onze tocht in februari. Uitwaaien op de bergtoppen in plaats van op het strand. Een mooie tijd om naar Greccio te lopen en de kerststallen te bewonderen en het Franciscaner klooster te bezoeken.


filmpje I prati di Stroncone Klooster

Greccio is een dorpje van middeleeuwse oorsprong op een heuvel, 700 meter boven de zeespiegel. De stad Greccio werd beroemd in de hele wereld, omdat de traditie zegt dat in 1217, Sint-Franciscus in de buurt van Greccio begon te prediken, en waar hij op kerstavond van 1223, ter herinnering aan de geboorte van Christus, de eerste kerststal ter wereld oprichtte. Niet ver van het centrum, vind je het heiligdom “Santuario di Greccio ook wel "Santuario del Presepe” genoemd, een van de belangrijkste in de geschiedenis van de Franciscanen. Veel plaatsen verbonden aan Sint Franciscus kunnen bezocht worden. In het klooster bij Greccio kun je de grot waarin de eerste kerststal werd opgericht bezichtigen, de refter, de slaapzaal en de kapel .


Oorsprong van de kerststal

Het heiligdom, dat over de hele wereld bekend staat als het Franciscaanse Bethlehem, is een machtig architectonisch complex dat lijkt op te rijzen uit een kale rots.

De oorspronkelijke kern van het heiligdom is de Cappella del Presepio, gebouwd in 1228, het jaar van de heiligverklaring van Sint Franciscus van Assisi.

In een kleine uitgehouwen grot in de rots werd op kerstavond 1223, met pauselijke toestemming, voor de 1ste keer in de geschiedenis van het christendom, de kerststal opgericht. In de grot bevindt zich een fresco van de Giottesca-school uit de 14de eeuw. Via een smalle gang kom op je in de refter met 2 prachtige fresco's uit de 14de eeuw. . Dit is de plaats die door sint Franciscus en de eerste broeders werden bewoond. De oude slaapzaal is 7 meter lang en 1,40 tot 2 meter breed en stamt uit de 13de eeuw. Op de bovenverdieping, zie je aan de rechterkant de kelder van sint Francesco en de preekstoel van sint Bernardino di Siena, geplaatst voor de grot waar de broeders ooit werden begraven.

Dan komen we bij een koor uit de 17de eeuw waarvan de lessenaar bewaard is gebleven. Vanuit het koor gaan we dan de eerste kerk die gewijd is aan sint Franciscus na zijn heiligverklaring in 1228. Je kunt het primitieve koor van de broeders zien, met de houten structuur die hen scheidde van de mensen. We kunnen enkele kopieën bewonderen van werken van Biagio d'Antonio van de Ghirlandaio-school, een altaarstuk van de Umbrische school uit de 14de eeuw, een fresco van B. Giovanni da Parma, een fragment van een fresco dat herinnert aan de vergeving van zonden aan sint Francesco die plaatsvond in Poggio Bustone en een kopie van een 13e-eeuws kruisbeeld. In de zijkapel naast het kerkje staat een moderne kopie van een portret van het lijden van Sint Franciscus . Bij het verlaten van het plein komen we bij de nieuwe kerk, gebouwd in 1959 en met werken van Venturini, een terracotta kerststal en een keramiek dat de Onbevlekte Ontvangenis van Lorenzo Ferri voorstelt, en glas-in-loodramen van pater Farina. Buiten het heiligdom is de eenzame cel van sint Francesco en de grot waar de heilige Giovanni da Parma, de zevende minister-generaal van de Orde, 32 jaar heeft gewoond.


Een bezoek aan deze mystieke en geschiedkundig belangrijke plek is echt een bezoekje waard. En als je niet van wandelen houdt, kun je gewoon de auto nemen.





bron: santuari valle santa


Comments


bottom of page